Management en hoe het niet moet. Zomaar, omdat het rustig is, veel te warm om iets te doen en ik graag verhalen schrijf.

Ik zie bijna dagelijks stukken voorbij komen van en over Trainers, Coaches, Adviseurs,…. mensen met veel kennis en heel veel goede bedoelingen aan wiens integriteit ik geen moment twijfel. Maar….. ze zijn (bijna) allemaal opgegroeid in het Belgische systeem, een systeem waar werknemers een (personeels)last en een (personeels)kost zijn en waar door de vakbonden continue een wig gedreven wordt tussen werkgevers en werknemers. “Wij en Zij”, De uitbuiters en de slaven. De vakbonden  houden hiermee hun bestaansrecht in stand. Moeten we dat goed blijven vinden ? Ik denk in ieder geval van niet. Een werknemer is Géén “Last” of “Kost”. Een werknemer is een “asset” een belangrijke bijdrage en aanvulling van je bedrijf. Vaak wringt daar het schoentje. De Trainer, Coach,…zeker niet allemaal, komt je vertellen hoe je met die “last” om moet gaan om er zoveel mogelijk rendement uit te halen. Zoals ik al zei, meestal met de beste bedoelingen.

Ik kom uit een andere cultuur (yep, ik was ooit Nederlander) In de zeventiger jaren van de vorige eeuw was Nederland het meest rebelse land ter wereld. We durfden in opstand te komen tegen de gevestigde waarden en daar hadden we geen vakbonden voor nodig. Daar is een ander soort cultuur uit ontstaan, een cultuur waar mensen wat meer op hun waarden geschat werden, een cultuur ZONDER meerderen en minderen. Ik ben 22 jaar beroepsmilitair geweest bij de Nederlandse Luchtmacht. Meer Hiërarchie als in een militaire organisatie kun je je toch niet voorstellen. Ik ben het grootste deel van die 22 jaar op een of andere manier “leidinggevende” geweest. Ik heb NOOIT mensen ONDER mij gehad. Het idee alleen al. Er zijn 7 miljard mensen op deze wereld. Niemand, helemaal niemand van die 7 miljard staat op welke manier dan ook ONDER mij, nou ja Trump en Dutroux achtige figuren daargelaten.  maar ook niet BOVEN mij. Het oude idee van “meerderen” en “minderen” zou toch zo langzaamaan wel verdwenen MOETEN zijn Ik heb altijd medewerkers gehad, collega’s, teamleden,…. maar nooit mensen ONDER mij, nooit “minderen” en de “meerderen” heb ik nooit geaccepteerd en doe ik nog steeds niet.

Ik denk dat de manager die van dit standpunt uitgaat, dat een medewerker een waardevolle asset is, een veel beter en succesvoller team gaat hebben dan de manager die zijn medewerkers als een “last” beschouwd of als een noodzakelijk kwaad of, nog erger, “de mensen ONDER mij”. Een slimme manager verzamelt ook mensen om zich heen die nog slimmer zijn als hij zelf. Daar wordt hij zelf en zijn bedrijf alleen maar beter van. Als je iemand aanneemt en die blijkt na verloop van tijd niet aan je verwachtingen te voldoen dan is de kans zeer groot dat JIJ een verkeerde beslissing hebt genomen. Iemand in dienst nemen als bakker en hem of haar een paar maanden later de huid vol kafferen omdat ie nog geen wiel van een auto kan verwisselen…… Dan wordt het hoog tijd dat je een adviseur of coach gaat raadplegen, maar niet voor je medewerkers.  Daarvoor dienen management trainingen en coaches, om de manager te leren hoe hij met zijn medewerkers moet omgaan. In Nederland hebben ze dit 40 jaar geleden al ontdekt. In België (niet alleen) begint dit veel te laat door te druppelen. In mijn laatste (Belgische) bediende (management) job had ik de vervelende gewoonte om mensen uit een productie afdeling te bedanken voor wat ze voor mij gedaan hadden. Mijn directeur vond dat niet nodig want ze werden toch al betaald voor hun werk. Toch had ze een management opleiding gehad (zei ze zelf) Helaas, ze zijn er nog steeds.

Wat ik duidelijk probeer te maken: medewerkers zijn precies dat wat het woord zegt. Ze werken met je mee om van het bedrijf een succes te maken. Ze zijn zeker geen “last”. De manager die dat nog denkt is hopeloos verloren. Daar doet geen enkele trainer, coach of adviseur iets aan.  Ik bedoel zeker niet dat je geen coach, trainer, adviseur of wat dan ook onder de arm moet nemen. Integendeel, je moet dat juist wel doen maar ga niet in zee met de “adviseur” die jou looft om je inspanningen en je wel eens even zal leren hoe je dat zootje ongeregeld in je bedrijf naar je pijpen kunt laten dansen. Ga in zee met de man of vrouw die je recht in je gezicht zegt dat als je met hem of haar in zee gaat hij of zij eerst gaat bekijken waar je zelf in de fout gaat. Als je daar niet tegen kunt……. jammer maar dan is het misschien beter om je bedrijf te verkopen.

Bert Oerlemans

Vergelijkbare berichten